Maandag 6 oktober. Vanmorgen start de dag met regen, even wennen...... Ons eerste bezoekje is aan Dumbraveni, waar de contactpersoon in mineur is omdat er in de familie gezondheidsproblemen zijn. We proberen haar wat op te beuren, maar dat lukt slechts ten dele. Vanuit de auto bel ik met de contactpersoon van Medias. Haar man beantwoordt het telefoontje en zegt dat we geen pakketten meer kunnen brengen omdat zijn vrouw overleden is. Daar zijn we wel even geschokt van ....... hoeveel jaar komen we hier al? En meteen hebben we een probleem, want waar laten we de medicijnen en geldenveloppen en later in de week de voedselpakketten? Gelukkig vinden we de contactpersoon in Velt bereid om de pakketten en goederen voor Medias te verdelen. We regelen alle papieren en zijn enorm blij met haar inzet!

We bezoeken nog een paar gezinnen en leveren de spullen voor Copsa Mica en omgeving af. Hier hadden we ook een gezin moeten bezoeken, maar deze mensen  zijn weer terug nadat ze een aantal maanden in het buitenland hebben gewerkt en dus halen ze zelf de pakketten weer op en is de noodzaak van ons bezoek voorbij. We sluiten de dag af om half zes in Sadu. Weerzien met oude vrienden en een gezellige avond met veel herinneringen. 

Dinsdag 7 oktober. Het is droog als we om acht uur aan het ontbijt zitten. Vanmorgen hebben we een uitje op het programma. We willen nog graag een keer de Transfagarasan rijden. Eén van Roemenië's mooiste route's om te rijden, die via een prachtige bergroute naar een hoogte van boven de 2500 meter leidt. Aan de ene kant van de berg is het helder, maar erg koud en genieten we van prachtige vergezichten. Bovenin is de temperatuur gezakt naar 0 graden en aan de andere kant begint de mist en de sneeuw die overgaat in regen. Via een prachtig geasfalteerde binnenweg komen we in Agnita. Hier gaan we eerst op zoek naar een gezin, maar we treffen deze mensen niet thuis. Bij het ziekenhuis horen we hun verhaal: moeder dement, de man ziekelijk en een gehandicapte dochter. We vragen dit toch niet omdat de sponsor wil stoppen? De contactpersoon schrikt ervan. We krijgen nog eens een keer een bedankje voor de electrische rolstoel. Hiermee hebben we het personeel en de patiënten zo gelukkig gemaakt... We besluiten de dag met een bezoek aan het kindertehuis in Odorheiu Secuiesc. De nieuwe regering in Roemenië sluit kindertehuizen, maar hier vangen ze inmiddels 170 kinderen op. We hebben wat cadeau's meegenomen. Een van de zusters haalt een jongetje van 4 die een kleurboek en potloden krijgt. Zijn moeder is in mei gestorven en sinds dit voorjaar woont hij in het tehuis. Hij is beduusd van dit grote geschenk en stamelt "thuis hadden we nooit kleurtjes". Het raakt ons, wat kun je toch eenvoudig zo'n kind gelukkig maken.... We sluiten de dag af in de pizzeria en eenmaal op de kamer in ons pension nemen we de dag nog even door. 

woensdag 8 oktober. Na opnieuw een goede nachtrust begint de dag licht regenachtig met een goed ontbijt. Ons eerste bezoekje is aan de school in Cotus. We hebben wat puzzels en poppen meegenomen, waar zowel de juf als de kinderen erg blij mee zijn. Op de school hebben de kinderen Engelse, les die we niet kunnen verstoren. De juf vertelt ons dat er nog steeds drie klassen zijn, maar wel wat minder kinderen, 40 in totaal. Van de 20 kleuters is de jongste drie. Ze begrijpt nog niet zo veel, maar haar (alleenstaande) moeder brengt haar trouw dagelijks naar school. Ze zit warm en krijgt te eten volgens de juf en dat is het belangrijkste.

We reizen verder naar Sarmasu. In het plaatselijke ziekenhuis heeft de dokter een lunch voor ons geregeld. Ook hier weer verhalen over de nieuwe regering en dat alle pensioenen met 20% gekort zijn. Hoe kunnen de mensen die tot voor kort nauwelijks konden rondkomen nu toch ooit de eindjes aan elkaar knopen? 

We bezoeken een gezin in de zigeunerbuurt en bezorgen melkpoeder, medicijnen en geldenveloppen bij de contactpersoon. Dan staat er nog één bezoekje op de planning;  Gura Ariesului. Hier hebben we de geldenveloppen, medicijnen en geld voor het broodproject voor. De bevolking wordt ouder en het leven zwaarder vertellen ze. Het broodproject is een meer dan welkome aanvulling in de koude wintermaanden. Het is half zes geweest als we in Ungheni de laatste spullen uitwisselen met Annamaria. We slapen nog één nacht in Roemenië en gaan dan morgen weer richting grens. Missie weer geslaagd!

Donderdag 9 oktober. Vanmorgen starten we om acht uur met een goed ontbijt en een zonnetje. Vandaag hoeven we alleen maar kilometers te maken. Dat gaat voorspoedig totdat we ruim vijftig kilometer voor de Roemeense grens ineens stil staan. Volgens de navigatie zijn er meerdere ongelukken gebeurd en er zit totaal geen beweging in de file. Nadat we ruim een uur hebben gewacht en we twee meter zijn opgeschoten, besluiten we een sluipweg te kiezen. Met behulp van de navigatie lukt ons dat en een half uur later zitten we weer op de goede weg en rijden we weer. Het is inmiddels half twee als we Hongarije binnenrijden. Nog steeds een beetje vreemd dat we die grens gewoon "zomaar" kunnen passeren. Ruim vier uur later zijn we bij ons overnachtingsadres op de Hongaars-Oostentijkse grens. Blij om al die veilige kilometers laten we ons de warme maaltijd goed smaken.

Vrijdag 10 oktober. Vandaag is het alleen maar kilometers maken en onderweg nog even napraten over de belevenissen van afgelopen week. Het bezoek aan het kindertehuis en het schooltje van Cotus heeft ongetwijfeld de meeste indruk gemaakt. Hoe blij de kinderen zijn met hele kleine dingen.... Maar ook hoe confronterend het is dat we, ondanks de dakkoffer, maar zo weinig mee kunnen nemen. Want wat hadden we graag nog wat incontinentiemateriaal mee willen nemen en ook wat kleine knuffeltjes voor de kinderen in Cotus. Maar ja, we zijn beperkt in wat we mee kunnen nemen en met dát wat we wel hebben meegenomen,  hebben we heel wat mensen gelukkig kunnen maken. Schokkend deze keer was zondermeer het overlijden van Ilse Rotaru, onze contactpersoon in Medias. Al meer dan 25 jaar een vertrouwd gezicht voor veel Roemenen en Nederlanders. We willen haar nabestaanden alle sterkte wensen en kracht voor de komende tijd.  Dankbaar zijn we voor het werk van Annamaria, zij is onze steunpilaar bij het voortzetten van onze activiteiten. Vandaag is ze gestart met het bezorgen van de pakketten in Tatarlaua en Velt (Medias). De komende dagen  zal ze verder gaan met het bezorgen. Wij zijn om half zes vanavond in Geiselwind. Morgen nog de laatste 600 kilometers naar huis.

Zaterdag 11 oktober. Vanmorgen zitten we om kwart over zeven aan het ontbijt. We hebben nog zes honderd kilometer te gaan. Het gaat probleemloos en na een snel bakje koffie onderweg zijn we om half drie weer thuis in Frieschepalen. In Roemenië is Annamaria nog druk met het bezorgen van de pakketten. We houden u op de hoogte wanneer de pakketten bezorgd zijn. De volgende inzameling staat gepland op 5 november. Uiteraard hopen we dat u dan ook weer mee doet!

Zondag 12 oktober.  Omdat het allemaal wat moeilijk is met werk en bereikbaar zijn, bezorgt Annamaria vandaag de pakketten en geldenveloppen in  Sarmasu.

Woensdag 15 oktober. Vandaag bezorgt Annamaria de pakketten in Turda en Gura Ariesului. Ook de mensen in Tirgu Mures en omgeving hebben hun spullen gekregen.

Vrijdag 17 okyober: Met het bezorgen van de laatste pakketten en geldenveloppen in Copsa Mica, Sibiu, Sadu en Agnita hebben alle contactpersonen hun spullen ontvangen en is de missie  voor Annamaria weer voltooid. In de komende week zal iedereen zijn pakket ontvsngen.  Hartelijk dank en tot de volgende inzameling in november!