- Details
Septembertransport 2025.
Het is al weer enkele weken geleden dat wij uw machtigingen inzamelden voor het septembertransport. Inmiddels zijn de voedselpakketten klaar en is het geld geregeld. Op vrijdag 3 oktober hopen wij -Sip en Aaltsje de Haan en Sjikke Havinga- te vertrekken naar Roemenië om daar de nodige klussen te klaren. Zoals u van ons gewend bent leest u op deze plek een verslag van de belevenissen onderweg. Reist u met ons mee?
Vrijdag 3 oktober. We vertrekken vanmorgen om acht uur. Het wordt een prachtige reisdag met de hele dag alleen maar zon. De auto zit meer dan tjokvol (inclusief de dakkoffer) dus we zijn heel blij dat we er bij de Duitse grenscontrole niet uitgepikt worden. Het is erg rustig op de weg. We ontdekken pas bij een tankstation de reden: Het is vandaag de dag van de nationale éénwording en dus een feestdag in Duitsland. Vrachtauto's mogen daarom de weg niet op. Voor ons schiet het dus lekker op. Het is half zes als we bij ons overnachtingsadres arriveren. Hier laten we ons de Bayrische schnitzel goed smaken en gaan we niet al te laat slapen om morgen weer uitgerust verder te kunnen. Groetjes, SAS.
Zaterdag 4 oktober. Na een heerlijke nachtrust zitten we om kwart over zeven aan het ontbijt. Een uurtje later zijn we al weer onderweg. Opnieuw een stralende en zonnige dag. De temperaturen lopen in de middag zelfs op naar 16 graden! De reis gaat voorspoedig. In Hongarije genieten we van vele kilometers nieuwe snelweg. Als die vrij plotseling ophoudt wordt het even spannend want hoe vinden we nu de juiste weg? Gelukkig zijn we allemaal wel vaker hier geweest en al vrij snel zitten we weer op de goede route. Het is dan nog 100 kilometer naar ons overnachtingsadres, en als we de tassen op de kamer hebben, al weer bijna donker. We genieten nog van een heerlijke maaltijd en een koud pilsje en een lekkere douche. We zullen het vanavond niet te laat maken en gaan morgenvroeg weer verder.
Zondag 5 oktober. Na een goede nacht staat de wekker om kwart over zes. We ontbijten vlot en gaan dan richting Roemeense grens. Het blijft vreemd dat er geen enkele controle meer is. Wij zijn er blij om, want het laatste waar we zin in hebben, is dat we alles uit moeten pakken. Niet dat we illegale dingen meenenen, maar hoe krijgen we alles er ooit weer in? Het is inmiddels half twee als we bij Annamaria in Cornesti aan mogen schuiven aan een gedekte tafel. Zij heeft het geld voor ons geregeld en uiteraard praten we tijdens het eten over de verslechterde economische omstandigheden van veel Roemenen. Met name gepensioneerden en mensen zonder inkomen kunnen niet meer rondkomen. Dat is ook het verhaal dat we een uurtje later horen van Gyöngyi. Bij haar in huis wonen haar moeder en schoonmoeder van ver over de 80. Eén van de oudjes is inmiddels incontinent. Omdat een luier €2,50 kost is ze vaak nat. Gyöngy is eigenlijk al gepensioneerd, maar blijft nog werken om de luiers voor oma te kunnen betalen. En dan te bedenken dat ze in Nederland gewoon vernietigd worden..... We krijgen hier de medicijnen voor de particuliere gezinnen mee. Een actie die we elke keer nog uit uw giften voor de medicijnpot kunnen betalen. Maar ook de medicijnen zijn fors duurder geworden, dus hebben we nu voor een slordige €3.000,- besteld. Giften blijven dus nog steeds van harte welkom! We bezorgen meteen de eerste medicijnen en praten daar even gezellig bij. Het is al bijna schemerig als we arriveren bij ons pension. Aan een onverhard pad staat een prachtig pension. Op de kamer hebben we dan nog wel vier uur werk om de medicijnen uit te zoeken en de geldenveloppen te vullen. Daarna genieten we van een heerlijk pilsje en een lekkere douche. Morgen weer verder op pad door Roemenië!