Nieuwsbrief Cotuș januari 2018.
Ook in 2017 hebben we ons project in Cotuș voort kunnen zetten. Het blijft spannend omdat we maandelijks € 500 aan hen overmaken, maar door diverse giften voor dit project is het ook in het afgelopen jaar weer gelukt.
Cotuș is een dorpje aan het eind van de velden waar asfalt nog niet is uitgevonden. Het ligt in de provincie Mureș in Centraal-Roemenië. De school bestaat uit twee klassen en een kleuterklas. De 25 kleuters zitten met hun juf in een apart gebouwtje aan de overkant van de straat. De ruim 40 oudere kinderen, klas 1 tot en met 4, van ongeveer 7 tot en met 11 jaar, zitten in twee groepen met twee onderwijzers in het schoolgebouw. Dit gebouw bestaat uit twee lokalen en een kamertje voor de leraren. In het ene lokaal zitten de kinderen van klas 1 en 4, in het andere lokaal de kinderen van klas 2 en 3. Als de kinderen de school in Cotuș verlaten, gaan ze naar de hogere klassen in het nabijgelegen Sângeorgiu de Mures. Hiervoor rijdt er dagelijks een schoolbus. Officieel zijn Roemeense kinderen dan nog leerplichtig (ze zijn dan meestal een jaar of 12), maar deze wet wordt niet erg strak toegepast. De meeste ouders in dorpen als Cotuș hebben zelf ook niet meer school genoten en dus is het dan vaak afgelopen met de opleiding. Enkele jaren later wordt er getrouwd en een huisje gebouwd. Dan begint de vicieuze cirkel van armoede opnieuw.
In september brachten we weer een bezoek aan Cotuș. Het was één van de eerste dagen na de zomervakantie. Sinds de vakantie was er een nieuwe leerkracht, een juf die eerder les gaf in een stad. Zij moest nog erg wennen aan het gedrag van de kinderen. Thuis kennen de kinderen veel agressie en grof taalgebruik en dat betekent dat er ook in de klas de nodige woorden vallen. Haar collega merkte op dat ze heel lief was, maar nog niet goed om kon gaan met de kinderen. In vergelijking met een klas in de stad, gaat het er hier zeker anders aan toe! Toch was de juf erg enthousiast en volgens ons gaat ze haar draai nog wel vinden. De kleuterjuf vertelde dat er die dag 5 kinderen misten. Volgens de verhalen zijn ze dan ziek, maar meestal is de werkelijke reden dat er geen schone kleren of hele schoenen zijn. De juf gaat dan na schooltijd het dorp in om te kijken hoe ze kan helpen. Onlangs was er een klein meisje van drie bij de school komen vragen om zeep om de vuile kleren, die ze over haar arm had, te kunnen wassen. De juf had op school geen waspoeder, maar had haar gezegd dat dit een school was en haar mee naar binnen genomen. Later had ze gevraagd of de ouders instemden met het naar schoolgaan van hun dochter en dat bleek gelukkig het geval. Zo zijn de onderwijzers ook een soort sociaal werkers en van belang voor het hele dorp.
Een nieuwe regeling is dat de Roemeense regering mee wil betalen aan de opleiding van de kinderen door de schoolboeken (gedeeltelijk) te betalen. Hiervoor moeten de ouders dan wel een aantal formulieren invullen en ondertekenen. En dan wordt het lastig, want analfabetisme is een veel voorkomend probleem in de kleinere dorpen in Roemenië. Ook al zouden de ouders wel voor een bijdrage in aanmerking willen komen, ze kunnen al die papieren niet invullen. Hierin vervullen de onderwijzers een voortrekkersrol. Ouders komen met hun identiteitspapieren naar de school en de onderwijzers vullen dan voor hen de papieren in. Een extra taak die in een dorp als dit heel normaal is.
Sinds enkele jaren krijgen alle kinderen op school een ontbijt. Dit wordt gefinancierd door de Roemeense overheid en bestaat uit een bekertje melk en wat biscuitjes. Dankzij de ondersteuning vanuit Nederland krijgen de kinderen dagelijks rond 11 uur een warme maaltijd. Deze wordt bezorgd door een cateringbedrijf uit de stad en bestaat uit aardappelen, groente en vlees en enkele plakken brood. Een meer dan welkome aanvulling in het eenzijdige menu wat de kinderen thuis krijgen. In sommige gevallen zelfs de enige warme maaltijd die de kinderen krijgen!
De financiering van deze maaltijden wordt mede door uw giften mogelijk gemaakt. We willen u van harte danken voor uw trouwe steun in het afgelopen jaar. We hopen dat u met ons van mening bent dat we geen “Nee” zouden moeten verkopen aan de kinderen van Cotuș. Alleen dankzij uw hulp blijft dit mogelijk. Mogen zij ook in 2018 weer op uw steun rekenen?
Namens de kinderen van Cotuș hartelijk dank voor uw bijdrage!
Wij zijn erkend als Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI). Giften aan of via onze stichting zijn fiscaal aftrekbaar.
Voor giften kunt u gebruikmaken van bankrekeningnummer NL24 RABO 0156 0520 59 t.n.v. Stichting Groningen Friesland Drenthe voor Roemenië.
Emmen, januari 2018.